Gdzie najczęściej dochodzi do wycofania płynności na rynku rzeczywistym
Najwyższy i najniższy poziom z poprzedniego dnia, tygodnia lub miesiąca
Pokażemy przykład wyboru płynności na najniższym poziomie z poprzedniego dnia. Na obrazku mamy parę USDJPY na wykresie H1. Punkt A jest dołkiem z 14.11.2023 r., więc oferuje wsparcie poziome. Traderzy często spekulują, że gdy cena zbliży się do tego minimum, odbije się w górę. Ustawiają stop loss poniżej tego wsparcia. Następnego dnia ten dołek został wybrany, gdy podano dane o inflacji przemysłowej w USA. Okazały się one znacznie lepsze niż oczekiwano, więc logiczne byłoby, że dolar powinien się osłabić. Stało się jednak odwrotnie.
Duzi gracze najpierw zepchnęli dolara w dół po ogłoszeniu raportu, aby zebrać oczekujące zamówienia, które zgromadziły się poniżej tego wsparcia. Po zebraniu tych zleceń rynek odwrócił się i szybko skierował się w górę, aby zebrać dodatkową płynność, która była teraz reprezentowana przez zlecenia od tych traderów, którzy byli przekonani, że USDJPY musi spaść.
Tak więc, z fundamentalnego punktu widzenia, ten INTRADAY wzrost pary USDJPY był wyjątkowo nielogiczny. Jednak z perspektywy price action, według SMC, duzi gracze postanowili wypełnić lukę cenową, która powstała 14.11.2023.
USDJPY na wykresie H1
Wskazówka: Najwyższy i najniższy poziom z poprzedniego dnia, tygodnia i miesiąca to poziomy, które rynek lubi testować. Po wyeliminowaniu płynności na tych poziomach należy poczekać, aż rynek odwróci się i utworzy fałszywe wybicie tego poziomu. Dopiero wtedy rozważ transakcję. Potwierdzeniem wejścia w transakcję może być niższy przedział czasowy, na przykład luka cenowa lub świeca objęcia, pin bar itp.
1.2 Poziome wsparcie i opór
Wycofania płynności występują nie tylko na maksimach i minimach z poprzedniego dnia, ale także na różnych szczytach i minimach swingów, i zdarzają się we wszystkich ramach czasowych.
USDJPY na wykresie D1
Zdjęcie przedstawia EURJPY na wykresie dziennym. W punkcie 1 uformował się szczyt, który został przetestowany i nieznacznie pokonany w punkcie 2, ale cena zamknęła się poniżej tego oporu. Powstało więc fałszywe wybicie. Płynność powyżej oporu została wyeliminowana.
W punkcie 3 płynność została następnie silniej podniesiona. Traderzy, którzy czekali na tę sytuację, byli bardziej pewni siebie, ponieważ widzieli, że szczyt został już przetestowany, więc spekulowali, że ten opór zadziała ponownie. Rzeczywiście zadziałał, ale dopiero po tym, jak większość traderów została wyrzucona z rynku. Byli to ci, którzy mieli zlecenia buy-stop powyżej tego oporu, ponieważ spekulowali długo po przełamaniu oporu, lub zlecenia stop-loss, ponieważ spekulowali krótko przy tym oporze.
1.3 Linie trendu
Linie trendu (TL) to kolejne popularne miejsce do wycofywania płynności. Logika jest taka, że inwestorzy umieszczają zlecenia stop-loss tuż powyżej linii trendu spadkowego lub tuż poniżej linii trendu wzrostowego. W praktyce wygląda to następująco:
EURJPY na wykresie D1
Punkty 1 i 2 są wystarczające do narysowania linii trendu. W punkcie 3 nastąpiło lekkie przełamanie tej TL, ale nie było to nic poważnego. Następnie w punkcie 4 przełamanie TL było bardziej fundamentalne, ponieważ cena zamknęła się poniżej TL. W związku z tym istniała kolekcja stop-loss, która została umieszczona poniżej TL.
Co dzieje się w głowie tradera w tym momencie? Przede wszystkim będzie myślał, że ten silny ruch i przełamanie TL oznacza koniec trendu wzrostowego i dlatego zacznie spekulować krótko. A ponieważ chce złapać ten ruch na samym początku, aby uzyskać najlepszą cenę, szybko wchodzi w transakcję krótką, nie czekając na re-test lub inną formę potwierdzenia. Następnie umieszcza zlecenie stop-loss powyżej ceny. Jednak te SL reprezentują płynność i dlatego cena powróciła powyżej TL.
Istnieje wiele wariacji na temat wybierania płynności. Jednak zawsze mają one jeden wspólny mianownik, którym jest zachęta.