Jakie ramy czasowe są wykorzystywane w swing tradingu?
Traderzy swingowi często identyfikują główny trend na wykresie dziennym lub 4-godzinnym. Następnie używają wykresu godzinowego do identyfikacji wejścia. Na tej podstawie określają poziom do ustawienia stop lossa i take profitu.
Przykład ram czasowych wykorzystujących swing trading pokazano na poniższym wykresie.
Indeks DAX w dziennych ramach czasowych
Tutaj mamy wykres dzienny indeksu DAX, na którym ustalamy ogólny kontekst i trend. W punkcie A przełamany został poziom wsparcia, który stał się nowym oporem, po czym nastąpił gwałtowny ruch w dół. Wskazywało to na trend spadkowy. W swing tradingu należy zatem poczekać, aż cena powróci do poziomu oporu w przypadku trendu spadkowego (w przypadku trendu wzrostowego należy poczekać na powrót do poziomu wsparcia), a następnie dostroić wejście w tym miejscu na wykresie godzinowym.
Przykład krótkiego wejścia na indeksie DAX na wykresie H1
W punkcie B nastąpił powrót do ustalonego oporu. Cena przetestowała go i lekko wybiła w górę. Wskazuje to, że płynność spadła powyżej tego poziomu, co zostało potwierdzone przez powrót ceny poniżej tego oporu. W tym momencie trader ma większą pewność, że cena może nadal spadać i mógłby wejść w transakcję krótką, tj. spekulując na spadek.
Przy stop lossie powyżej najbliższego maksimum i take proficie do najbliższego wsparcia (które wystąpiło w punkcie 1), transakcja wygenerowałaby zysk w wysokości 2R (gdzie R to jednostka podjętego ryzyka). Jeśli R stanowiłoby 1% salda rachunku, wówczas zysk wyniósłby 2% depozytu na rachunku. Transakcja ta trwałaby przez 6 dni roboczych.